www.naszekrosnice.fora.pl

Piotr

Trafiłem do Krośnic w 1994 r. (oddział neuropsychiatrii dziecięco-młodzieżowej)
Byłem tam krótko, ale dość dużo pamiętam. Jakieś imiona pacjentów? Oczywiście: Tomek, Sylwek, Daniel, Kamil, Marta, Iza, Bartek. Jedno przezwisko: Cegiełka. Większości nazwać już dziś nie potrafię, choć wiem, jak wtedy wyglądali. Zaburzenia psychiczne były ledwie zauważalne i wyglądało na to, że prawie wszystkich odesłano do Krośnic z jakiegoś domu dziecka. Wizyty rodziców bardzo rzadkie, niektórymi kuracjuszami w ogóle nikt się nie interesował. Tylko moja mama przyjeżdżała dwa razy w tygodniu własnym samochodem. Po miesiącu wypisała mnie na żądanie - zbyt dużo leków, które tylko usypiały przed szóstą wieczorem, a rano powodowały nudności.