www.naszekrosnice.fora.pl

CrazyWolf

Jestem z rocznika 1974 i w 1986 miałem wątpliwą przyjemność zapoznać się z Krośnicami oraz z fachowcami i ich metodami...
Pominę to milczeniem bo tak będzie najlepiej!
Mam na imię Witek. Mam 35 lat. Mieszkam i pracuję w ok. Sandomierza.
O pobycie w Krośnicach chciałbym jak najszybciej zapomnieć ponieważ dla mnie był to zupełnie stracony czas. Nawet gdybym miał tam "prywatnie" pojechać to... chyba bym tego nie zrobił. Nie chcę sobie przypominać pewnych miejsc i pewnych ludzi...

Choć nie wykluczam, ze kiedyś może nastanie ten czas w którym zapragnę tam pojechać nawet jako turysta.

totip-toe

To chyba całkiem zrozumiałe, że niektórzy chcą o tym zapomnieć, więc z ciekawości - dlaczego więc ,,wracasz" w pewien sposób do Krośnic pisząc z innymi z pensjonariuszami?

CrazyWolf

marysia2374

ja tez często myślami wracam do krośnic

andreasfriedhelm

Jestem tym miejscem skażony i to w sensie dosłownym. rót mentalny do Krośnic...Skutki przeżycia traumy, popularnie nazywane zespołem stresu pourazowego (PTSD; post-traumatic stress disorder), są powszechnie znane dzięki filmom o weteranach wojennych, takim jak „Bracia” (2009, reż. Jim Sheridan) czy „Snajper” (2014, reż. Clint Eastwood). Skrajnie stresujące wydarzenie – czasami jedno, takie jak gwałt, pobicie czy nieoczekiwana utrata bliskich – potrafi zamrozić człowieka w poczuciu zagrożenia, prowadząc m.in. do psychicznego odrętwienia, wyobcowania, drażliwości, natrętnych wspomnień i koszmarów sennych. Skoro uraz psychiczny może na długi czas wyprowadzić z równowagi osobę dorosłą, to co może dziać się z dziećmi, które raz za razem doświadczają traumy, i to za sprawą najbliższych? Złożone PTSD, oprócz objawów typowych dla „zwykłego” PTSD, charakteryzują trwałe przekonania o własnej bezwartościowości lub wadliwości, którym towarzyszy poczucie wstydu, winy lub porażki. . Przekonania wyniesione z traumatyzujących przeżyć wyciśniętych na mnie w Krośnicach utrudniają „odróżnianie podłogi od sufitu”, co sprawia, że będąc cierpiącym na złożone PTSD nie potrafię określić źródeł swoich problemów albo je bagatelizuję. W najlepszym przypadku sądzę, że mam bliżej nieokreślone problemy z samooceną ukształtowaną w dzieciństwie, w najgorszym – że bylem „trudnym dzieckiem”, którym przemoc się należała i wciąż zasługuję na to, co najgorsze.
To jest właśnie powrót mentalny do Krośnic.